WŁADCY CZASU - EVA GARCIA SAENZ DE URTURI

Trylogia Białego Miasta
Cisza białego miasta || Rytuały wody || Władcy czasu

Wydawnictwo: MUZA
Data wydania: luty 2020
Liczba stron: 512
Moja bardzo subiektywna ocena: 8/10

***

"Władcy czasu" to trzecia część trylogii Białego Miasta. 

Tym razem Kraken rozwiązuje sprawę czterech zabójstw, które są łudząco podobne do opisanych w właśnie wydawanej książce "Władcy czasu". Co ciekawe Autor tej powieści jest anonimowy, a wydarzenia w niej opisane dotyczą prawdziwej histori z XII wieku. Sprawa ta jest o tyle trudna, że morderstwa są wyjątkowo okrutne (zatrucie trucizną, która wypala wnętrzności, zamurowanie żywcem czy utopienie w beczce z psem, kotem, kogutem i wężem), dotyczą też dzieci oraz osoby bliskiej Unai. Do tego kolejny raz zagrożone są osoby bliskie inspektorowi. Sprawę utrudnia fakt, że u głównego podejrzanego stwierdzono dysocjacyjne zaburzenie osobowości.

Mamy tu wpleciony bardzo ciekawy zabieg jakim jest umieszczenie jednej powieści w drugiej. Ta równoległa historia jest równie ciekawa, a dzięki niej poznajemy historię roku z jakiego wywodzi się inspektor Kraken. Hrabia Diego don Vela wraca po dwóch latach z misji i dowiaduje się, że został uznany za zmarłego, a jego narzeczona Onneca poślubia jego brata. Nie ma jednak czasu na rozpamiętywanie tego co się stało, bo okazuje się, że gród zostaje oblężony przez nieprzyjaciela, a jego mieszkańcy wahają się czy mają się poddać czy bronić go za wszelką cenę i czekać na pomoc ze strony króla. 

Książka utrzymana jest w tym samym klimacie co poprzednie części. Możemy więc wprost poczuć tu zapach i atmosferę kraju basków. Autorka tak malowniczo posługuje się piórem, że naszej wyobraźni niewiele pozostaje do zrobienia, aby poczuć zapach, usłyszeć szum czy zobaczyć hiszpańską Vitorię. W fantastyczny sposób mamy wplecione elementy baskijskiej kultury, legendy oraz opisy zabytków.

Ta część to także rozterki wewnętrzne Krakena. Zauważa on bowiem, że jego praca ma ogromny wpływ nie tylko na niego, ale także na jego bliskich. Prawie każdy z jego otoczenia znalazł się już w niebezpieczeństwie i poniósł niewyobrażalną cenę za to, aby on mógł bronić miasta. Książka, i zresztą cały cykl kończy się poważną decyzją jaką podjął Unai, aby móc chronić najważniejsze dla siebie osoby.

Książka ta ma w sobie coś niesamowitego, może to coś z realizmu magicznego?! Napisana jest z wielkim rozmachem, perfekcyjnie i z dbałością o szczegóły, których jest tu naprawdę ogrom. Autorka zapoznaje nas nie tylko z historią i spuścizną kulturową tego kraju, ale także przekazuje nam ogrom wiedzy z dziedziny profilera kryminalnego czy psychiatrii. A dzięki temu lektura ciekawi i skupia uwagę. Przez cały czas analizujemy kto mógł dokonać tych zbrodni, jak i dlaczego. A jest to niewątpliwie atutem dobrze napisanej powieści kryminalnej.

 ***

Wybrane cytaty:

Neurolodzy twierdzą, że kiedy rozwiążesz jakąś zagadkę, w twoim mózgu wydziela się duża ilość dopaminy, która poprawia ci humor. Ja byłem uzależniony od tych momentów olśnienia.

Bądź osobą, którą tylko ty możesz być.

Nie unikał placu zabaw, na którym Tasio go pobił i porwał moją córkę. Jego filozofia normalności, w której wychował mnie i Germana, a teraz wychowywał Debę, zakładała, że żadnych przeciwności losu nie powinno się zmieniać w traumę.