RYTUAŁY WODY - EVA GARCIA SAENZ DE URTURI

Trylogia Białego Miasta
Cisza białego miasta || Rytuały wody || Władcy czasu


Wydawnictwo: MUZA
Data wydania: październik 2019
Liczba stron: 535
Moja bardzo subiektywna ocena: 9/10

***

"Rytuały wody" to druga część trylogii Ciszy białego miasta. Moim zdaniem Eva Garcia Saens de Urturi umie pięknie i bardzo plastycznie operować literackim piórem. Mnie już po raz drugi urzekła i wciągnęła w ten niesamowity hiszpański klimat...

Inspektor Unai Lopez de Ayala po postrzale w głowę, którego doznał w części pierwszej, zmaga się z problemami z mową. Na początku w ogóle nie ma chęci na podjęcie leczenia. Dopiero dołączenie go do zespołu prowadzącego nowe śledztwo oraz motywacja w życiu osobistym zmusza go do zrobienia pierwszego kroku jakim jest wizyta u logopedy i rozpoczęcie ćwiczeń mowy. Alba spodziewa się dziecka, ale sytuacja jest na tyle skomplikowana, że nie wiadomo kto jest ojcem dziecka: Unai czy seryjny morderca z pierwszego tomu... Pierwsze skrzypce gra tu oczywiście śledztwo i sprawa tajemniczych morderstw. Ktoś morduje wzorując się na celtyckim rytuale wody. Ofiary są bowiem powieszone za nogi i utopione....

Szybko okazuje się, że sprawy z teraźniejszości mają związek z pewnym archeologicznym obozem sprzed lat. Co ciekawe był na nim sam Unai oraz jego najbliżsi przyjaciele: Lutxo, J. i Asier, a także pierwsza ofiara Annabel Lee. Bardzo lubię w książkach taki zabieg przeplatania się teraźniejszości i przeszłości. Często wydarzenia, które miały kiedyś miejsce, mają duży wpływ na to co dzieje się tu i teraz. A czasem na niektóre rzeczy nie zwracamy żadnej uwagi, a później okazuje się, że miały one istotne znaczenie. Czasem ważne są nawet te niewypowiedziane słowa. Te tajemnice sprzed lat wprowadzają dodatkowe napięcie i wzbudzają ciekawość.

Akcja książki jest wartka i wciągająca. Mamy tu kilka zwrotów, mylnych tropów, które sprawiają, że sami możemy pobawić się w śledczych i pokombinować kto, co i dlaczego. A to przecież najlepsza zabawa podczas czytania takich kryminałów. Dla zmyłki Autorka wprowadza wiele pobocznych wątków i całkiem ciekawie je rozbudowuje.

A wszystko to cudownie okrasza opisami hiszpańskiej kultury i historii. Autorka przemyca w powieści wiele ciekawostek związanych kulturą, architekturą czy legendami, co dla mnie stanowi wartość dodaną książki. Poza tym robi to na sprawnie, z wyczuciem i taktem. A dodatkowo wprowadza tym niepowtarzalny, wyjątkowy klimat.

"Rytuały wody" to świetna i niebanalna kontynuacja. Ja jak najbardziej jestem zauroczona i usatysfakcjonowana lekturą. Trzecia część już czeka grzecznie w kolejce na swoją kolej! Już nie mogę się doczekać, aby dowiedzieć się jak Autorka zakończy losy naszych bohaterów!