MŁODOŚĆ. WYZNANIA NASTOLATKÓW - LISA AISATO, LINN SKABER

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: maj 2022
Liczba stron: 264
Moja bardzo subiektywna ocena: 8/10 

Ilustracje: Lisa Aisato

***

"Młodość. Wyznania nastolatków" to naprawdę wyjątkowa lektura. Są to dosłownie wyznania nastolatków, ich mniejsze lub większe rozterki. Autorka zwraca uwagę na zagubienie tych młodych ludzi, którzy są na takim dziwnym dla siebie etapie, nie rozumieją siebie, nie rozumieją świata wokół. Zmieniają się i to często ich zaskakuje. Bo zmienia się nie tylko ciało, ale również dusza i psychika.

Ja sięgnęłam po tą książkę, bo chciałam lepiej zrozumieć nastolatki. Szczególnie teraz jest mi to potrzebne, bo jako mama nastolatki czasem i ja jestem zagubiona... Zdaje też sobie sprawę, że niektóre trudności, które dla dorosłych nie są aż tak bardzo trudne, dla młodego człowieka mogą być przeszkodą nie do pokonania. Dlatego uważam, że dorosły stojący obok powinien być dla niego podporą.

Książka oprócz tekstu ma również piękne ilustracje, które są czasem i bardziej wymowne niż słowa... A całość daje dużo do myślenia i refleksji... Jest to książka, której przeczytanie zajmuje naprawdę jeden wieczór. Ale jest to również książka, do której można niejednokrotnie wracać!

***

Wybrane cytaty:

Pewne czterdziestoletnie panie powiedziały mi kiedyś, że dopiero teraz zaczynają się lubić. Ja taka głupia nie jestem. Już postanowiłam. Zaczynam od zaraz. 

Mam wymagającą osobowość.
Delikatnie mówiąc. Jestem hałaśliwy, kiedy pragniesz ciszy, i milczący, kiedy chcesz porozmawiać. Jeśli oczekujesz ode mnie odpowiedzi, jest krótka i niewyraźna, a kiedy chcesz spokoju, jestem krzykliwy, głośny i wkurzony. Jestem nieprzewidywalny, gburowaty i zmęczony.
Mam tłuste włosy, sflaczały uścisk dłoni, przewracam oczami, kłapię paszczą i jestem cały przepełniony pogardą, złością, frustracją i pytaniami. Dziś wieczorem ubiorę się jak osoba przystępująca do bierzmowania i serdecznie was powitam. Powitam - mając nadzieję, że szybko sobie pójdziecie. Jestem trochę zajęty.
Właśnie rodzę się jako nastolatek. 

TAJFUN - AGNIESZKA LINGAS-ŁONIEWSKA

Hot Fire

Tajfun || Piorun || ...

Wydawnictwo: JakBook
Data wydania: maj 2023
Liczba stron: 264
Moja bardzo subiektywna ocena: 6/10

***

Tajfun, czyli Tomek Pietras prowadzi swój warsztat samochodowy. Ale w wolnym czasie ściga się w nielegalnych wyścigach samochodowych. Pewnego wieczoru poznaje Patrycję Kownacką, dziewczynę o fioletowych włosach, która od pierwszego spotkania skupia jego uwagę. Oboje mają jednak swoją przeszłość i swoje kłopoty. Tomek cały czas żyje wspomnieniami związanymi ze swoim bratem. Patrycja z kolei cały czas próbuje walczyć z bratem i jego kłopotami.

Zostaje tu poruszony bardzo trudny temat jakim jest depresja. Jak podstępna jest to choroba i jak bardzo myląca. Czasem żyjemy bowiem koło kogoś nią dotkniętego i do samego końca nie mamy o tym zielonego pojęcia. Autorka pokazuje też co może do niej doprowadzić... Zwraca także uwagę, że każdy człowiek jest osobną jednostką i ma swoje własne marzenia, które nie powinny być przez nikogo oceniane czy weryfikowane. Tym bardziej rodzic nie powinien narzucać swoich niespełnionych ambicji na swoje dzieci...

Pani Agnieszka całkiem przyjemnie opowiada nam o uczuciu jakie rodzi się pomiędzy dwojgiem ludzi, potrafi całkiem sprawnie opisać łączącą ich relację i oddać emocje jakich jest tu wiele. A jeśli do tego dorzucimy adrenalinę związaną z nielegalnymi i jakże niebezpiecznymi wyścigami, to otrzymamy fantastyczną powieść na odprężenie i odstresowanie. Akcja wciąga, czyta się więc jednym tchem! Jest to więc pozycja na jeden, dwa wieczory!

KRUCYFIKS - CHRIS CARTER

Robert Hunter

Krucyfiks || Egzekutor || Nocny prześladowca || Rzeźbiarz śmierci || Jeden za drugim || Geniusz zbrodni || Jestem śmiercią || Rozmówca || Galeria umarłych || Polowanie na zło || Dziennik śmierci || Genesis

Wydawnictwo: SONIA DRAGA
Data wydania: styczeń 2009
Liczba stron: 424
Moja bardzo subiektywna ocena: 7/10

***

Jak ja długo zbierałam się do sięgnięcia po tą serię. Słyszałam o niej bardzo, bardzo dużo. I przede wszystkim obawiałam się brutalności, dlatego zwlekałam. Przyszedł jednak czas odpowiedni i na tą lekturę.

Robert Hunter jest detektywem, który prowadzi sprawę tytułowego Krucyfiksa. Zaczyna się od znalezienia ciała kobiety, która została wręcz zmasakrowana przez swojego oprawcę. Tą młodą kobietę morderca m. in. pozbawił skóry na twarzy. Na karku zostawił także pewien znak: znak podwójnego krzyża. Dlatego też przez Huntera został ochrzczony mianem Krucyfiksa. Detektyw nie pracuje sam, jego partnerem jest Garcia, który stawia dopiero swoje pierwsze kroki w roli śledczego. Ale przy Hunterze ma od razu przyspieszony kurs! Oczywiście ofiar pojawia się więcej. Są one mordowane w różny sposób, jedynie znak podwójnego krzyża je łączy. Sprawa jednak ma podwójne dno, bo szybko wychodzi na jaw, że ma ona związek z pewnym śledztwem Huntera sprzed lat.

"Krucyfiks" to prawdziwy, rasowy kryminał. Jest w nim wszystko, co powinno być: wartka, wciągająca akcja; śledztwo, które również czytelnik próbuje sam rozwiązać; bardzo inteligentny i przebiegły morderca, który nie popełnia żadnych błędów oraz para ciekawych detektywów. Jest brutalnie, i owszem. Chociaż niestety zauważyłam, że po tych wielu kryminałach, które przeczytałam, ta brutalność nie zrobiła na mnie aż tak piorunującego wrażenia jakiego się spodziewałam.

Powieść wciąga, jesteśmy zaintrygowani kto, po co i dlaczego. Ale mnie jeszcze bardzo zainteresowały ciekawostki, które Hunter przekazywał swojego młodszemu koledze po fachu. Wdrażał go w pracę śledczego i opowiadał to co sam wiedział o mordercach i technikach ich śledzenia.

Drugi tom już czeka w kolejce i na pewno będzie czytany!

***

Wybrane cytaty:

Nie mają Ci kogo zabrać, jeśli nikogo nie masz. 

Kiedy panikujesz, popełniasz błędy, zostawiasz ślady (...). 

Przypadkowy seks jest super. Jeszcze lepszy, jeśli coś pamiętasz. Muszę trochę przystopować z piciem.

To podstawowy, najczęściej popełniany błąd. Wszyscy myślą, że schizofrenia oznacza rozszczepienie osobowości, ale tak nie jest. Schizofrenicy cierpią z powodu problemów z przetwarzaniem myśli. A to prowadzi do halucynacji, urojeń, zaburzeń myślenia, dziwnych zachowań czy wypowiedzi. Ale ci ludzie nie są niebezpieczni. Tobie zaś chodzi o rozdwojenie jaźni, znane też jako osobowość naprzemienna. Polega na występowaniu przynajmniej dwóch osobowości u jednej osoby.  

 

Pamiętaj, że kupując prezent danej osobie, pokazujesz, jak dobrze ją znasz (...). 

 

Problem w tym, że gdy patrzysz długo na przypadkowy układ punktów na kartce papieru, prędzej czy później, tak jak w przypadku chmur na niebie, zaczniesz dostrzegać jakieś wzory, kształty i obrazy, których wcale tam nie ma, bo są jedynie wytworem twojej płatającej figle wyobraźni.  

Podręczniki psychologii mówiły, by zwrócić uwagę na ruch gałek ocznych - jeśli przesłuchiwany patrzył w górę, a następnie w lewo, znaczyło to, że używał w danym momencie półkuli odpowiedzialnej za tworzenie nieistniejących wcześniej obrazów, czyli najzwyczajniej w świecie kłamał, jeśli zaś uciekał spojrzeniem w górę, a następnie w prawo, przeszukiwał wspomnienia, by znaleźć zapamiętane obrazy, tym samym prawdopodobnie mówił prawdę. 

 

Hunter lubił element zaskoczenia. Umawianie się zawsze dawało przesłuchiwanemu szansę, aby przygotować kłamstwa i przećwiczyć je sobie w głowie. Jeśli tylko była taka możliwość, wolał wpadać niezapowiedziany. 

ENOLA HOLMES I SPRAWA CZARNEGO POWOZU - NANCY SPRINGER

Enola Holmes

Enola Holmes. Sprawa zaginionego markiza. || Enola Holmes. Sprawa leworęcznej lady. || Enola Holmes. Sprawa złowieszczych bukietów. || Enola Holmes. Sprawa osobliwego wachlarza. || Enola Holmes. Sprawa szyfru na krynolinie. || Enola Holmes. Sprawa tajemniczego zniknięcia księżnej. || Enola Holmes i sprawa czarnego powozu.

Wydawnictwo: PORADNIA K
Data wydania: luty 2023
Liczba stron: 264
Moja bardzo subiektywna ocena: 10/10

***

I kolejny tom przygód Enoli. Tym bardziej zaskakujący, że w ogóle się go nie spodziewałam, bo myślałam, że ta seria zakończy się na 6 tomach.

I tym razem Enola prowadzi śledztwo, a w zasadzie próbuje odszukać Felicity Glover, której siostra bliźniaczka panna Letitia Glover zgłosiła się do niej z prośbą o pomoc. Enola szybko odkrywa, że Felicity była drugą żoną hrabiego Dunhencha, a ta pierwsza również zniknęła w tajemniczych okolicznościach. 

Enola próbuje tu rozwiązać zagadkę przy współpracy ze swoim starszym bratem Sherlockiem. Wreszcie udaje im się porozumieć! Chociaż na samo rozwiązanie sprawy mają czasem różne propozycje... A to sprawia, że jest tym bardziej ciekawiej.

Enola jak zwykle daje pokaz swojej błyskotliwości, inteligencji i sprytu. Kolejny raz możemy podziwiać jej zdolności logicznego myślenia oraz fantastyczne pomysły niestandardowego działania. A to wszystko w klimacie wiktoriańskiego Londynu...

NIE WYGRASZ ZE MNĄ - DIANA BRZEZIŃSKA

Prokurator Gabriela Sawicka
Nie dopniesz swego || Nie odpuszczę || Nie wygrasz ze mną || Nie odkryjesz prawdy || Nie powstrzymasz mnie
 

Wydawnictwo: Otwarte
Data wydania: wrzesień 2022
Liczba stron: 352
Moja bardzo subiektywna ocena: 7/10

*** 

"Nie wygrasz ze mną" to trzeci tom serii o prokurator Gabrieli Sawickiej.

Akcja od razu rusza "z grubej rury", bo już od samego początku jest gorąco: Sawicka staje się zakładnikiem podczas ataku terrorystycznego. Poza tym coraz bardziej osacza ją Lis, który okazuje się, że ma pewne dowody, które zagrażają i jej i Michalskiemu. Sawicka zaczyna się miotać, sama nie wie jak ma wyjść z tego impasu...

Kolejna część i kolejna jazda bez trzymanki. Kolejny raz zaczynamy się też zastanawiać gdzie postawione zostały granice prokurator Sawickiej. Co i ile jest w stanie zrobić, aby uchronić siebie? Czy musi chronić tylko siebie?

Sawicka jest tutaj całkowicie sobą, czyli jest konkretna, bezkompromisowa, "jeńców nie bierze"! Michalski za to nie może przeboleć tego jak potraktowała go "w drugim tomie" (nie chce napisać więcej:P)!

Wartka akcja, która nie zatrzymuje się ani na chwilę. Czyta się naprawdę jednym tchem! Mam wrażenie, że z tomu na tom jest bardziej gorąco! A ja na już potrzebuję kolejnego tomu!

***

Wybrane cytaty:

Milczenie to doskonała technika negocjacyjna i mediacyjna. Cisza jest dla ludzi krępująca. Mało osób lubi milczeć, mając przed sobą drugą osobę, z którą może po prostu porozmawiać. Wcześniej czy później większość odpuszcza i sama podejmuje rozmowę. Wszystko byleby nie być w ciszy.

JOHNNY. POWIEŚĆ O KSIĘDZU JANIE KACZKOWSKIM - MACIEJ KRASZEWSKI

Wydawnictwo: Agora
Data wydania: wrzesień 2022
Liczba stron: 272
Moja bardzo subiektywna ocena: 10/10 

Czyta: Maciej Kraszewski

***

Johnny to opowieść o dwóch mężczyznach. Każdy z nich pochodzi z innego świata. 

Z jednej strony mamy Patryka Galewskiego, chłopaka, którego życie toczyło się do tej pory od odsiadki do odsiadki. Od małego chłopaka był ciągle w podobnym towarzystwie, nie znał więc innego świata. Do momentu gdzie pewnego razu w ramach kary dostaje do odpracowania godziny w puckim hospicjum. To miejsce stworzone przez księdza Jana Kaczkowskiego. I tu poznamy drugiego, ale głównego bohatera tej opowieści. 

Ksiądz Jan Kaczkowski jest naprawdę wyjątkowy, łapie stereotypy dotyczące duchownych. Sam traktowany jest w swoim środowisku bardzo lekceważąco, jako dziwak, którego najlepiej byłoby usunąć w kąt. Jan Kaczkowski ma jednak w życiu misję: chce założyć hospicjum i pomagać tym śmiertelnie chorym na ostatnim odcinku ich ziemskiej drogi. Pomimo sprzeciwów swoich przełożonych udaje mu się to i hospicjum nabiera kształtów. 

Gdy Jan poznaje Patryka zaczyna pokazywać mu swoją pracę, przekazywać swoje przesłanie i daje wskazówki jak kierować swoim życiem! Książka opowiada o życiu Jana Kaczkowskiego, przybliża nam jego postać w sposób typowy dla niego: z humorem, dystansem, ale w wyjątkowy dla niego emocjonalny i sentymentalny sposób. To opowieść, którą poznajemy ze ściśniętym gardłem, ale która daje nam wiele inspiracji i motywuje do działania!

***

Wybrane cytaty:

Czasem wystarczy po prostu być.  

Nie trzeba być katolikiem, żeby być dobrym człowiekiem. Dobro czyń, zła unikaj i żyj na pełnej petardzie! 

To dla mnie bardzo ważne, abyś nie miał do nikogo żalu, pretensji. Abyś potrafił wybaczać. Bartek wybaczanie to potężna moc. To tak, jakbyś zrzucił z pleców bardzo duży ciężar. I pamiętaj, wybaczaj także sobie, gdy coś pójdzie nie tak, jak planowałeś. Bo czasem w życiu tak się zdarza.(...) Dopóki żyjesz, wszystko możesz ułożyć, zmienić. Nigdy nie rezygnuj z marzeń. Nie bój się zmian...  

W końcu nadszedł ten dzień, w którym hospicjum przyjęło pierwszych pacjentów. Marzenie, które wyśmiewano i wybijano mu z głowy, stało się rzeczywistością. Dał radę, sukinksiądz. 

W drodze powrotnej spytałem Jana, dlaczego tacy sławni i bogaci ludzie sięgają po prochy i doprowadzają się do upadku? Przecież mają dużo więcej niż inni.
Widzisz , Dyziu , tu luksusy i sława nie mają nic do rzeczy. W ich życiu czegoś zabrakło.
Możesz mieć nawet rezydencję i porsche, ale jeśli masz kompleksy, jeśli wbito cię w niską samoocenę, to luksusy będą tylko scenografią ponurego dramatu.
Samotność w kawalerce jest tak samo nieznośna jak samotność w pałacu. Brak uczuć, brak prawdziwej, wspierającej relacji to potworny dramat.
Ludzie tego nie dźwigają i uciekają w iluzję, gorzałkę, narkotyki.
Zobacz ile jest reklam przy drodze . Mówią ci, jak masz wyglądać, dokąd jeździć na wczasy, jaki mieć samochód, bo inaczej będziesz gorszy.
Ludzie gonią za rzeczami i tracą relacje. Mówią, że brakuje im czasu albo że taki jest świat. Świat Dyziu jest taki, jakim go sami zbudujemy.

Kiedy nasze życie już nie jest w naszych rękach, przychodzi w końcu moment pogodzenia. Czasem pogodnego, spokojnego, a czasem bezsilnego, poprzedzonego buntem, odcięciem się, wyparciem. Kto tego nie doświadczył, nie ma pojęcia, jak samotny jest wtedy człowiek. Pacjent Kaczkowski był spokojny.  

Naprawiłem światło u dwóch milczących starszych pań. W trakcie roboty ugryzł mnie wyjątkowo wredny pies córki jednej z nich. Takie kudłate coś, co nie wiadomo gdzie przód, gdzie tył, dopóki się nie zesra. Albo upierdoli. 

Wiecie, kiedy człowiek zaczyna umierać? Kiedy czuje się niepotrzebny. Byłem trupem. Oddychającym, ale tylko do pewnego momentu.  

- Fajnie by było. gdyby braciszek chociaż raz nas posłuchał.
- Zawsze was słucham. I zawsze robię tak, jak uznam za stosowne. 

Jan miał rację. Człowiek potrzebuje przytulenia. Nawet recydywista.  

Konstrukcja nazywała się "Tarpan" (...). Oko ludzkie mogło dostrzec wyposażenie z zakresu bezpieczeństwa w postaci dyndającego z lusterka różańca. 

Na pewno nie był to szpital. Dobrze. Na pewno nie było tłumu. Bardzo dobrze. Było jasno i czysto. Super. I średnia wieku w granicach w pół do prababci. Zajebiście.  

Czas to coś najcenniejszego, co możemy dać drugiemu człowiekowi. Nasz prywatny czas. 

Stopniowo zaczęło do mnie docierać, jakim zawodnikiem jest ksiądz Jan. Ledwo chodził, ledwo widział, jeszcze śmiertelny nowotwór i codziennie przy czyjejś śmierci. Jak on to dźwigał? I te jego teksty na luzaku. Próbowałem to ogarnąć, ale słabo mi szło.  

Ksiądz Kaczkowski nie pojawiał się na odpustach. Nie był fanem takich religijnych imprez, ale też nikt go tam nie zapraszał. Tak naprawdę nigdzie go nie zapraszali.

Tymczasem ksiądz Jan Kaczkowski miał być nikim w moim miasteczku. Ważne eminencje uznały, że takiego uszkodzonego klechę trzeba gdzieś ukryć. Ledwo łazi, ledwo widzi. To obciach, co nie? Do tego był megamocny w gadce, a to już groźne.  

 

(...) przemyślane i szczere wybaczenie rozrywa łańcuch zła i naprawdę nas uwalnia.  

 

Nie ma gorszego uczucia niż bezsilność. 

 

Pochodzę z niezbyt religijnego domu, w którym nie brakowało pieniędzy, więc gdy moja mama dowiedziała się, że będę księdzem, załamała się. "Mój syn całe życie żebrakiem!" A ja do niej: "Tak, mamo, ale żebrakiem ekskluzywnym, bo nie przed kościołem, a w kościele!".  

Nagrody i brawa nie zastąpią człowieka, dla którego jesteś najważniejszy, kochany, potrzebny. I przez którego jesteś rozumiany. 

- Ja przepraszam, ale może ksiądz będzie patrzał prosto, bo zakręt..
- Ale ja właśnie patrzę prosto. Mam zeza.  

Przerażało go, że teraz ludzie nie słuchają innych poglądów niż swoje. I kompletnie nie myślą. Ja doskonale znam ten mechanizm. To mechanizm kibolstwa. Każdy, kto nie jest fanem twojego klubu zasługuje na wpierdol. (...) Tępa przemoc i tępe poczucie bycia razem. Jan był krańcowo załamany tym, że kompletne głąby wycierały swoje gęby symbolami pokoju i miłości bliźniego.  

Wiele razy tak mnie przeczołgał, ale w końcu ogarnąłem, jaką życiową zasadę we mnie wbił. Jak coś robisz, rób to najlepiej jak potrafisz. Nie ma zmiłuj. Nie ma odpuść. Do skutku. Na pełnej petardzie! 

Myślę, że efektem ubocznym jego wady wzroku było to, że nie widział przeszkód.  

Płacz to nie krwotok, który trzeba tamować. 

- Ja pier*, rower nas wyprzedza!
- Zaraz będzie z górki, nie będzie miał szans.  

- Jakim cudem ksiądz zdobył ten lek?
- Zawsze działam tak samo: podstęp, korupcja, szantaż i nepotyzm. Żadnych cudów, nad czym ubolewam. 

Moje uszczelki w oczach były do dupy.  

Ktoś kiedyś zapytał mnie, dlaczego w naszym świecie jest tyle zła. Odpowiedziałem, że być może dlatego, że ludzie za mało się do siebie przytulają. Jedni się wstydzą, inni uważają to za objaw słabości, ale też wielu po prostu się boi. Bo to podejrzane. To straszne, że dziś tak łatwo na gesty czystej czułości automatycznie nakłada się seksualną otoczkę. Przecież dotyk, przytulenie nie muszą być namiętne czy perwersyjne. Mogą być po prostu czułe. 

(...) prawdziwą wartość człowieka widać tam, gdzie jest prawdziwy ludzki dramat.  

Wchodzicie zaciekawieni do budynku, zaglądacie do sali i oczom waszym ukazuje się wstrząsający widok. Oto ponad dwudziestu wydziaranych młodzieńców o wyglądzie zbirów z nocnych koszmarów modli się po łacinie. Wysłuchanie modlitwy Ojcze nasz w wersji dla wtajemniczonych i w wykonaniu Ogrów - jak pieszczotliwie nazywał swoich uczniów ksiądz Kaczkowski - to doświadczenie porównywalne do obserwacji UFO. Ale ten łaciński element religijny był tylko wprowadzeniem do zajęć z księdzem. Tematem nie było życie Jezusa, bo On już zdążył się urodzić, umrzeć, a nawet zmartwychwstał. Tematem było ich życie. 

To dla mnie bardzo ważne, abyś nie miał do nikogo żalu, pretensji. Abyś potrafił wybaczać. Patryk wybaczanie to potężna moc. To tak, jakbyś zrzucił z pleców bardzo duży ciężar. I pamiętaj, wybaczaj także sobie, gdy coś pójdzie nie tak, jak planowałeś. Bo czasem w życiu tak się zdarza.(...) Dopóki żyjesz, wszystko możesz ułożyć, zmienić. Nigdy nie rezygnuj z marzeń. Nie bój się zmian...

ONCE UPON A TIME - ANNA SZAFRAŃSKA

Fairy Tales
Once upon a time || Happy ever after
 

Wydawnictwo: Zwierciadło
Data wydania: marzec 2023
Liczba stron: 304
Moja bardzo subiektywna ocena: 7/10

Czyta:  Gaya Rosa

*** 

Maja jest zwykłą, niewyróżniającą się dziewczyną, pracującą w bibliotece. Po namowach przyjaciółki i brata idzie na spotkanie klasowe po latach. A tam spotyka swoją pierwszą, młodzieńczą miłość: Kajetana Wernera. Kajetan teraz jest bardzo znanym piłkarzem światowej sławy. Ten wieczór kończy się dla nich wyjątkowo zaskakująco:)

"Once upon a time" to taka trochę bajka o współczesnym Kopciuszku. Na początku myślałam, że to lekka i przyjemna komedia romantyczna. Z czasem okazało się, że pod taką przykrywką kryje się historia o powolnym zdobywaniu wzajemnego zaufania, o budowaniu związku i relacji dwojga ludzi. Poza tym zachowanie każdego człowieka wynika z czegoś, jesteśmy ukształtowani przez sytuacje jakie przeżyliśmy i czego doświadczyliśmy! Anna Szafrańska ma zdolność opowiadania o uczuciach i emocjach w wyjątkowy sposób, jej wrażliwość czuć na kartach powieści. A to sprawia, że ta historia hipnotyzuje i niesamowicie wciąga. Czytamy z zapartym tchem, kibicujemy bohaterom i nie możemy się oderwać od książki, póki nie poznamy zakończenia.

A zakończenie? Jest takie, że czekanie na kolejny tom jest wręcz nieznośne! Jak tak można?!