GRA ANIOŁA - CARLOS RUIZ ZAFON

Cmentarz zapomnianych książek
Cień wiatru || Gra Anioła || Więzień nieba || Labirynt duchów 

Wydawnictwo:MUZA
Data wydania: 2013
Liczba stron:512
Moja bardzo subiektywna ocena: 8/10

***

"Gra anioła" to kontynuacja "Cienia wiatru". Po przeczytaniu pierwszej części byłam pod ogromnym wrażeniem. Książka bardzo, bardzo mi się podobała. Byłam zachwycona świetną wciągającą fabułą i pięknym literackim językiem. Z "Grą anioła" mam jednak dylemat.  Po "Cieniu wiatru" spodziewałam się czegoś innego, bardziej kryminału osadzonego w barcelońskim klimacie niż książki z jakimś metafizycznym dnem. Trudno mi tak dokładnie określić jakie przesłanie niesie za sobą ta książka. Jest to dla mnie zatem ciekawie opowiedziana historia. Tylko tyle i aż tyle, bo uważam, że dzisiaj coraz rzadziej mamy możliwość przeczytania tego typu literatury. Ja z czystym sumieniem określiłabym ją jako literaturę piękną. Zafon nie zawiódł i tutaj w kwestii pięknego języka w jakim napisana jest ta powieść. I warto ją przeczytać chociażby ze względu na zaprezentowane tutaj bogactwo słownictwa. Nie zawiedzie się także ten, kto szuka mrocznej atmosfery i ponurego klimatu Barcelony. W porównaniu do "Cienia wiatru" mamy tu więcej tajemniczości i grozy, mroku i ciemności, a uliczki Barcelony są ciemne, wąskie i spowija je ciągła opadająca mgła.

Głównym bohaterem jest Martin David, początkujący pisarz. Poznajemy tutaj jego historię: złe decyzje businessowe, nieprzynoszące zysku umowy, jego chorobę, zmagania podczas pracy nad powieścią pisaną na zamówienie czy kulisy miłości. Nasz bohater wreszcie ma swój wymarzony dom z wieżyczką, który jednocześnie jest jego pracownią literacką. Na uwagę zasługuje moim zdaniem postać Izabeli, która jest szalenie dowcipną, rezolutną dziewczyną z wyjątkowo ciętym językiem.